Over dipdagen, zelfinzicht en loslaten
Baal jij ook zo van Facebook, al die fantastische verhalen lezend, terwijl jij een dipdag hebt? Nou ik wel. Zoals afgelopen woensdag, echt toe aan een heerlijk dagje sauna. Heb wat veel drukte gekend de laatste tijd en ik merkte dat mijn rug vast ging zitten, het gaf klachten.
Alles ging echter mis die dag.
Stakingsdag op school (zou ik nu wel of niet gaan?), erg druk bij de sauna (geen parkeerplaats), rug-massage kon niet gegeven worden (zat vol), handdoek gejat (ja echt!), mooie waterbidon en literatuur kwijtgeraakt (en na lang zoeken teruggevonden heel ergens anders onder een andere badjas), bijna onderuitgegaan na een opgieting (leuk hoor die sterretjes…), daarom een bouillon besteld, maar heb hier drie kwartier op moeten wachten, een tosti met een teen knoflook erin ontvangen nadat ik de volkoren tosti had teruggestuurd, omdat ik een witte had besteld (niet lekker! Een vergissinkje of…??) en toen ik al na een paar uur echt helemaal klaar was met de sauna bij het verlaten hiervan mijn enkel verzwikt. En mijn rug deed nog steeds zeer.
Wat dan te doen
Ik heb de verdere woensdag lekker onderuit op de bank en in bed gelegen, voelde mij echt niet goed en mijn rug was voelbaar aanwezig. En even Facebook checken deed ook al niet veel goeds. De afgelopen tijd was ik al wat met magnesium bezig geweest, erop en erin, maar het mocht niet veel baten. Ook zelfmassage, op de manier ik het mijn cliënten altijd instrueer gaf weinig verlichting.
Zelfinzicht
Gedurende de avond toen het Grote Balen een beetje voorbij was, was er waarschijnlijk ruimte voor wat andere inzichten. Wat is verkramping van een spier? Wat is pijn? Waarom heb ik pijn? Is de pijn misschien breder te belichten? Wat is de oorzaak? En zo was ik al snel bezig met de oorzaak van de oorzaak. Ik ging het breder bekijken: wat houdt de spier vast, wat houd IK vast. Goh, dit lijkt wel op kPNI, het vakgebied waar ik mee bezig ben in mijn praktijk (maar wat ik bij mezelf maar voor het gemak heb overgeslagen).
Roer om
We zijn bezig om het roer om te gooien. Allerlei zaken worden momenteel in gang gezet. Of het wat wordt weten we niet, maar we zijn er wel druk mee bezig. En toen had ik die link snel gemaakt. Het vasthouden van het vertrouwde (de verkramping), weten wat je nu hebt, ‘eng’ om wat anders te gaan doen. Vlak daarna voelde ik mijn rug warm worden, het stroomde weer. Nee, het is nog niet helemaal over, maar ik weet nu hoe het komt. De schilder moest even zijn eigen huis schilderen…en beseffen dat een massage elders of een dagje sauna niet alles oplost. Niet alles is lichamelijk.
Wat heb ik toch een heerlijk vak! Klinische psyche-neuro-immunologie.